Een stukje geschiedenis om alles te weten over deze door de mens ontwikkelde natuurlijke ruimte.
Het ontstaan van de vijver
Herbouwd in 1840 door Monsieur Poulpiquet, de oude dam die al in 1754 bestond, is sindsdien niet veranderd. Oorspronkelijk diende het als steun voor een molen, waarvan de herinnering uit het menselijk geheugen lijkt te zijn gewist.
De boerderij in het noorden heet echter "Coat Veil Vour", dat wil zeggen het Bois du Moulin de Mer en je kunt de fundamenten van deze constructie nog zien bij de ingang van de dijk.
Van 1840 tot 1870 werd deze plek gebruikt om mallen te maken in bassins die voor dit doel waren gebouwd. De dijk was, net als de bassins, voorzien van kleppen waardoor het water bij eb kon worden binnengehouden.
Rond 1860 probeerde deze pionier van de aquacultuur zalmkweek in vijvers tegenover het landhuis, maar een sterk tij was geschikt voor deze poging. Het was toen dat hij de bouw van de grote dam stroomafwaarts van zijn mosselvijvers overwoog om zeevis te kweken.
Vijvers van Penfoulic
DE GROTE DIJK
Na lange stappen (1e plan in 1864) verkreeg hij op 6 april 1868 de dijkconcessie. In 1871, een jaar na de start van de bouw, was de grote dijk die de stromen van Penfoulic afsluit, voltooid.
Vóór deze datum laat het kadaster van 1840 duidelijk zien dat de zee bij vloed tot aan het Manoir de Penfoulic en Pen al Len oprukte. Deze grote dijk is gebouwd om een groot aquarium te huisvesten. De aldus gevormde vijver beslaat 6 ha.
Een netwerk van kanalen
Na een paar jaar in bedrijf te zijn geweest, realiseerde de heer de Poulpiquet zich dat er verbeteringen konden worden aangebracht aan het watercircuit. Inderdaad, de toevoer van zoet water uit de waterscheiding vertraagde of stond de groei van bepaalde soorten zeevissen niet toe.
Vervolgens bedacht en bouwde hij een systeem van perifere zoetwaterkanalen. Ze werden voltooid in 1878 en maakten het mogelijk om een stabiel zoutgehalte in de vijver te handhaven.
Dit netwerk van kanalen maakte het mogelijk om het zoete water van Pen al Len en de noordelijke waterscheiding van de vijver af te voeren. Er werd zelfs een klein aquaduct gebouwd waardoor de Pen al Len-stroom van oever kon veranderen. Aldus gekanaliseerd, draaide de stroom kunstmatig rond de grote vijver.
