









Gelegen ten oosten van de Pointe de Mousterlin, achter de duinen van Cleut Rouz en Kerambigorn, is de site “Marais de Mousterlin” een emblematisch onderdeel van Fouesnant-les Glénan. Het moeras, populair bij zowel de lokale bevolking als bezoekers, is een van de rijkste ecosystemen van de Bretonse Rivièra, met een verscheidenheid aan natuurlijke habitats. Er is een indrukwekkende diversiteit aan natuurlijke omgevingen: rietvelden, vochtige weiden, duinen, kwelders, vijvers, bossen, enz. Het moeras is het hele jaar door toegankelijk dankzij een aantal bewegwijzerde wandelpaden. Via een gemakkelijke, goed onderhouden wandeling kun je het gebied rustig verkennen, te voet of met de fiets.
De moerassen bieden op elk moment van het jaar een uniek en veranderlijk licht, perfect voor natuurfotografie. In de lente, in de vroege ochtenduren, ontwaakt de fauna: een ideaal moment om naar het gezang van de vogels te kijken en luisteren.
Opmerkelijke flora
In de rietvelden en biezen groeien soorten als moerasiris, paarse losblad en watermunt. In de duinen groeien oyatgras, zeepanicum, duindistel en zandhaver.
Een paradijs voor vogels
Het moeras is een favoriete plek voor vogelaars, zowel amateurs als experts. De ecologische rijkdom trekt veel vogelsoorten aan, die het hele seizoen door vanaf de observatieposten te zien zijn.
Twee discrete en toegankelijke houten observatieposten stellen je in staat om de wilde dieren te bewonderen zonder ze te storen. Pak je verrekijker, heb geduld… en laat de magie gebeuren!
Oorspronkelijk stond het moeras in verbinding met de oceaan, net als de lagune van de Witte Zee. Het moeras, ooit een gebied met weidegronden en landbouwproductie, is lange tijd door de mens gevormd. In de jaren 1950 dreigde een ruilverkavelingsproject het gebied ingrijpend te veranderen.
Aan het begin van de twintigste eeuw werden dijken en kanalen aangelegd om het moeras van de zee te verwijderen om het droog te leggen en meer landbouwgrond te creëren. Dit proces van drooglegging van de kustmoerassen staat bekend als polderen. Polders werden aangelegd voor menselijke activiteiten (havens, landbouw, enz.). Er zijn verschillende polders aan de Bretonse kust, waaronder de polder Combrit in de regio Bigouden en de polder van Brest.
Dankzij de inspanningen van natuurbeschermers en plaatselijke bewoners werd het gebied uiteindelijk behouden en beschermd. Vandaag maakt het deel uit van het Natura 2000-netwerk, dat een duurzaam beheer van de omgeving garandeert.
De duinen van Cleut-Rouz en Kerambigorn
Tussen de Pointe de Mousterlin en de Pointe de Beg-Meil vormt het duinensysteem een natuurlijke grens tussen het moeras van Mousterlin en de zee. De natuurlijke kanalen die ooit de duinen verdeelden en zout water naar het moeras brachten, zijn in de loop der tijd verdwenen door de verschuiving van het zand. De duinen vormen nu een ononderbroken lijn van zand.